ಗಡಿಗಳಲ್ಲೂ
ರೇಖೆಗಳ ಅರಿವಿಲ್ಲ
ಭೂಕ೦ಪಕೆ!
ಬ೦ಡೇಳುವುದು
ಚ೦ಡಮಾರುತಖ೦ಡ ಖ೦ಡಗಳಲ್ಲೂ
ಬಡವ ಬಲ್ಲಿದನೆ೦ಬ
ಭೇದವಿಲ್ಲ
ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ!
ಸುನಾಮಿಯ
ಅಬ್ಬರದ ಅಲೆಗೆಸಾವಿನಲ್ಲೂ
ಸಮಭಾವ
ನಿಜ, ಜೀವಿಗಳೇ
ನಿಸರ್ಗದ ಶಿಶು
ಆದರೂ
ಅಜೈವಿಕಗಳ ಆರ್ಭಟದಲ್ಲಿ
ಸಜೀವಿಗಳೇ ಬಲಿಪಶು!
ನಿಲ್ಲದ ಪ್ರಕೃತಿ ವಿಕೋಪಗಳನ್ನೇ
ಎದುರಿಸಲಾಗದ ನಮಗೆ
ಗಡಿ ಏಕೆ?
ಪಡೆ ಏಕೆ?
ಯುದ್ಧ ಅನಿವಾರ್ಯವೇ?
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಮೇಡಂ.
ReplyDeleteಅಬ್ಬರದ ಅಲೆಗೆ
ಸಾವಿನಲ್ಲೂ
ಸಮಭಾವ..ಸುಂದರ ಸಾಲುಗಳು
Swarna
ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಸಮಂಜಸವಾದ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುವಲ್ಲಿ ನಾನು ಸೋತು ಯಾರಾದರೊಬ್ಬರ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...
ReplyDeleteನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ: ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ವಿಸ್ತರಿಸಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ,ಬಲಿಷ್ಟರೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ತುಡಿತ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ಶಾಂತಿ,ಸಹಕಾರದಿಂದ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾ ಈ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟರೆ ಎಲ್ಲ ಸುರಕ್ಷಿತ.
_ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೂ ಬನ್ನಿ: ಚಿಂತನಾ ಕೂಟ
ವಾಸ್ತವ ಸತ್ಯ ದರ್ಶನ , ಮಾನವ ಸಂಕುಚಿತ ಭಾವನೆಗಳ ಅನಾವರಣ.
ReplyDeleteಸತ್ಯವಾದ ಮಾತು!
ReplyDeleteನಿಸಗ೯ವನ್ನು ವಿಸಗ೯ ಮಾಡಿ, ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ವಿಕೃತಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಮನುಕುಲ ತನ್ನ ವಿನಾಶದ೦ಚಿಗೆ ಪಯಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ವಾಸ್ತವ-ವಿಚಾರವನ್ನು ಮ೦ಡಿಸಿದ ಹನಿಗಳು, ಮನಮುಟ್ಟುವ೦ತಿವೆ.
ReplyDeleteಅಭಿನ೦ದನೆಗಳು
ಅನ೦ತ್
ಖಂಡಿತ ಯುದ್ಧ ಅನಿವಾರ್ಯವಲ್ಲ! ಸುಂದರ ಸಾಲುಗಳು.. ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರ "Refugee"(2000) ರಲ್ಲಿ "ಪಂಚೀ ನದಿಯಾಂ..." ಎಂಬ ಸುಂದರ ಹಾಡೊಂದಿದೆ.. ನಿಮ್ಮ ಸಾಲುಗಲಲ್ಲಿ ಇರುವ ಅರ್ಥಗಳೇ ಆ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ.. ಅದು ನೆನಪಾಯಿತು.. ಸುಂದರ ಕವನ.
ReplyDeleteಯುದ್ಧ ಖಂಡಿತ ಅನಿವಾರ್ಯ ಅಲ್ಲ...ಮನುಷ್ಯನ ಸ್ವಾರ್ಥತೆ ಒಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ವಾಗುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನಬಹುದು...
ReplyDeleteಕಟು ಸತ್ಯದ ಸಾಲುಗಳು...ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ...
ಕವಿತೆಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಆಶಯವಿದೆ. ನೈಸ್.
ReplyDeleteಪ್ರಭಾ ಅವರೇ,
ReplyDeleteಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾದ ಕವನ
ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಕೊಡುವ ಮೂರು ಕಾರಣಗಳು - ಸ್ವಯಂ ರಕ್ಷಣೆ, ಗೌರವ ಮತ್ತು ಅತಿ ಅಸೆ
ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮಾನವನಲ್ಲಿ ಈ ಭಾವನೆಗಳು ಇರುತ್ತವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಈ ಯುದ್ಧ iddE ಇರುತ್ತೆ
ಮೇಡಂ;ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಕೋಪಗಳಂತೆ ಯುದ್ಧವೂ ಅನಿವಾರ್ಯವೇ? ಎಲ್ಲರೂ ಚಿಂತಿಸಲೇಬೇಕಾದ ವಿಷಯ.ಕವನದ ಆಶಯ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ReplyDeleteತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಕವಿತೆಯ ಆಂತರ್ಯ.
ReplyDeleteಸುಂದರ ಕವನ...ಕವಿತೆಯೊಳಗಿನ ಆಶಯ ಇಷ್ಟ ಆಯಿತು....
ReplyDelete