ಗರಗರ
ತಿರುಗು ಚಕ್ರದ
ಅಂಚಿಗೆ
ಒಗೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಕಾಯ
ವಿರಮಿಸಲು ಬೆಂಬಿಡದ ಭಯ
ಸ್ವಲ್ಪ ತಂಗುವೆನೆಂದರೂ
ತಪ್ಪದ ಅಪಾಯ!
ಪಯಣ ಸಾಗಿದಂತೆ
ಪರ್ಯಾಯ
ಗರಿಷ್ಠ-ಕನಿಷ್ಠ
ಗಮನಿಸುವವರೇ ಇಲ್ಲ
ತನ್ನಿಷ್ಟ
ಒಮ್ಮೆ...
ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ
ಮಧ್ಯಂತರದಲಿ
ಸ್ಥಿರವಾಗಲೂ
ಆಗದಂಥಾ
ಆವರ್ತಕ ಚಲನೆ
ಆಗಾಗ ಮೀರುವುದಾಗಿದೆ
ಘರ್ಷಣೆ
ಪರಿಧಿ ಮೀರಿದರಂತೂ
ಸ್ಪರ್ಶಕದ ನೇರದಲೇ ಒಗೆತ
ಬಿಟ್ಟುಹೋಗಲೇ ಬೇಕಾಗ
ಈ ಆತ್ಮೀಯ ವೃತ್ತ
ಇದ್ದಷ್ಟು ದಿನವೂ
ತಿರುಗುತ್ತಲೇ ಇರುವುದೋ
ತಿರುಗುವುದರಲೇ
ಸಾರ್ಥಕ್ಯ ಕಾಣುವುದೋ?..?..?
ಕಾಯಕವೇ
ತಾನೆಂದೆಣಿಸಿದಾಕ್ಷಣವೇ
ಕೇಂದ್ರದತ್ತ ಪಯಣ
ಏಳು ಬೀಳುಗಳಿಲ್ಲದ
ನಿಶ್ಚಿಂತ ತಾಣ
ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಕಾಯಕೀಗ
ಸಮಸ್ಯೆಗಳೇ ಗೌಣ!
ಚೆನಾಗಿದೆ ಮೇಡಮ್...
ReplyDeleteಎಂತ ಭಾವ ತೀವ್ರತೆಯ ಕವಿತೆ.
ReplyDeleteಇದೇ ನೋಡಿ ಬದುಕು ಎಂದರೆ! ಆವರ್ತಿಸುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು, ತಪ್ಪಿದರೆ ಸ್ಪರ್ಶಕದ ಅಂಚಿನಿಂದ ಹೊರಗೆಸೆತ! ತುಂಬ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ReplyDelete